تشكر تشكر

بخاطر دانشگاه بابايي تعطيلات عيد و مسافرتمون خيلي طولاني شد، بيشتر از يك ماه، اين مدت رو  سبزوار  و تهران بوديم . هر روز كه مي گذره تو بزرگتر و شيطون تر مي شي و بيشتر و بيشتر بايد مواظب باشيم كه يه موقع دست به يك چيز خطرناك نزني  و يا يه جاي خطرناك نري.اونجا كه بوديم همه بهمون كمك مي كردن و اصلا احساس تنهايي نمي كردم  دوست داشتم از همه مخصوصا مامانيا و بابايي ها تشكر كنم همينطور خاله ها و عمه ها و دايي جوني و ناهيد و نسترن و مهرنازي و عليرضا همشونو خيلي اذيت كرديم خيلي بهمون كمك كردن و اين مدت خيلي بهمون خوش گذشت و اصلا نفهميديم چطوري تموم شد .

روز آخري موقع ناهار خوردن مامان و بابا مثل هر روز مامان عادله نوه هاشو نگه داشت.